intrams insight

"never leave your partner behind" --from the movie fireproof... haha grabe lang.. niremind sakin toh ni Lord for this day..

kanina kasi, first game ko.. discuss throw.. so nagpa-trial throw na..  then yung kasama kong player ng cas nakapantalon siya, eh binawalan ata siya.. so ang nangyari, tumakbo kami sa cas building para manghiram ng shorts.. pwede naman na hayaan ko nalang siya na tumakbo mag-isa at ako maglalaro na ko pero andun pa rin ung nireremind sakin ung Philippians 2:4.. grabe lang ang pagod at hingal.. i lost my game dahil foul yung bato ko.. try mo kayang bumato ng wala ka sa sarili.. haha pero ayun.. di ko naman masisisi yung kasama ko.. ang masaklap.. nung game na nung hapon, dapat kasama ko pa din siyang player kaso.. sabi niya, manunuod na lang daw siya ng soccer.. di man lang niya ko sinamahan or nanuod nung game namin sa javelin.. haha ansaklap lang talaga.. di naman ako nangongonsensya.. pero ngaun ko lang talaga na-realize what is being selfless..

being selfless pala eh yung uunahin mo nga talaga yung kapakanan ng iba.. yung ipaparamdam mo pa rin sa kanila yung love and support.. yung hindi mo hahayaan na hindi sila okay.. yung sasamahan mo sila kahit alam mong nakakapagod..

una dapat yung iba, bago ikaw, bago yung sarili mo...
hindi pala siya madali.. pero kahit na hindi siya madali... masarap pala sa feeling pag nagawa mo yun :)

--- let us ask God to give us that kind of heart.. yung heart na marunong unahin yung kapakanan ng ibang tao.. yung heart na hindi madamot :)

surprised.!

this Sunday (september 2, 2012) ..
God is just so amazing.!

wala lang.. hanep lang talaga yung na-feel ko kanina, mixed emotions and sabi nga ni kim, first time niya ko nakitang ganun.. haha

eto na nga kasi....
kanina sa youth fellowship sa fcie, after ng activity, wala si hanna (smallgroup leader namin) then sabi sakin ni kuya joseph kung pwedeng ako nalang daw muna maghandle.. pumayag naman ako.. pero yung kaharap ko na ung smallgroup (isa lang ang hindi first timer).. waaa grabe, haha alam mo yung feeling na kinakabahan ako at medyo natataranta na hindi malaman ang gagawin.. hehe pero i try to be calm naman kanina..

and wala lang, na-amaze lang ako kay Lord kung paano Siya magbigay ng wisdom.. i know hindi naman ako ganung ka-expert to handle a group but thank God for that another opportunity. nakakatuwa lang talaga... and sabi ko pa kay Lord before ako umattend ng service and ng fellowship, gusto ko ng magpatuloy, kahit mahirap gusto ko ng mag-commit sa Kanya.. and eto na nga sinisimulan na ni Lord...


at ang natutunan ko lang for this day... when God call you, dapat magrespond ka.. no more "eh kasi Lord", "Lord hindi naman po ko handa", "Lord hindi ko kaya" .. ang dami nating dahilan.. when God call you, hindi ka naman Niya hahayaang mag-isa.. sasamahan ka Niya :)