Impact

How do people know that you are a christian ? It's when you always say, "di ako pwede, andito ko sa church ee.," .... "ow sorry, pupunta kong church ngaun.," etc... ang lagi mong sinasabi ay "church" that's why people around you think that being a christian is something so religious... they thought being a christian is BORING..

But you know, if you really are a christian, or if Jesus was really in your lives.. yang tao sa paligid mo, maiinspire mo talaga.. they will wonder ano ba ang meron sa iyo at bakit ka ganyan... halimbawa, may hang out yung mga kasama mo and magiinuman sila.. hindi mo naman kailangan sabihin na "hindi ako makakasama dahil may gagawin pa ko sa church".. why don't say to them na hindi maganda ang maginom lalo na at bata pa sila... and what I am trying to say is... being a christian ay hindi nababase sa palagi kang nasa church,. dapat pinapakita mo ito through your words and deeds..yung tipong nasa loob kayo ng room, nageexam at lahat ng tao sa paligid mo nagkokopyahan and inoofer din nila yung papel nila sa iyo but still you will stand out.. you can say na "it's better to get zero kesa mangopya ako eh hindi naman tamang mangopya".. share positive words or encouraging statements to them.. at simula doon, unti unti ka ng makaka-influence at unti unti mo na din sila mababahagian ng word of God :)

it doesn't matter kung may makarecognize ng ginawa mo or wala basta ang importante ay sinusunod mo kung ano ang gustong ipagawa sa iyo ni God :)

live a life that makes an impact. hindi lang sa loob ng church kung hindi lalong lalo na sa makamundong lugar na ito :)

lab ko toh!

this isn't a smallgroup.. big group na kasi ito ee., haha

at pansin ko lang.. halos lahat ng sinasabi ko sa blog na ito, may tungkol sa smallgroup :))

ewan ko ba.. i just can't explain what i feel every time i remember my smallgroup.. i miss them so much eventhough nagkikita naman kami minsan.. siguro dahil kasi lumipat na ko ng school kaya mas namimiss ko sila.. every time i will look back.. napapangiti lang ako kasi ang galing ni God at dinala Niya ko sa LPU para makilala ang mga taong ito..

we all came from different world.. may kanya kanyang topak kung baga.. pero akalain mo yun, naging magkakasundo kami.. we all came from brokeness.. hindi lahat literal na broken family (although some of us) but broken like some feel rejected, not appreciated, discouraged, and many more.. we are not perfect.. all of us need something na hindi namin alam kung saan mahahanap.. but thank God kasi ginather Niya kaming mga broken pieces and He made us whole.. 

I, personally.. I get my strength from God and sa smallgroup.. kahit malayo na ko sa kanila (literally) ..sila pa rin ang nagiging inspiration ko.. sila yung dahilan kung bakit hindi ako nag-gi-give up. sila ang dahilan kung bakit kahit magisa ko, bigla na lang akong mapapangiti... love na love ko ang mga taong ito kasi they are real.. haha hindi sila imaginary..!! 

basta.. thankful ako naging part sila ng buhay ko.. may kanya kanya mang trip kung minsan, silang sila pa rin yung mga taong kaya akong pa-ngitiin ng ganito :)