this isn't a smallgroup.. big group na kasi ito ee., haha
at pansin ko lang.. halos lahat ng sinasabi ko sa blog na ito, may tungkol sa smallgroup :))
ewan ko ba.. i just can't explain what i feel every time i remember my smallgroup.. i miss them so much eventhough nagkikita naman kami minsan.. siguro dahil kasi lumipat na ko ng school kaya mas namimiss ko sila.. every time i will look back.. napapangiti lang ako kasi ang galing ni God at dinala Niya ko sa LPU para makilala ang mga taong ito..
we all came from different world.. may kanya kanyang topak kung baga.. pero akalain mo yun, naging magkakasundo kami.. we all came from brokeness.. hindi lahat literal na broken family (although some of us) but broken like some feel rejected, not appreciated, discouraged, and many more.. we are not perfect.. all of us need something na hindi namin alam kung saan mahahanap.. but thank God kasi ginather Niya kaming mga broken pieces and He made us whole..
I, personally.. I get my strength from God and sa smallgroup.. kahit malayo na ko sa kanila (literally) ..sila pa rin ang nagiging inspiration ko.. sila yung dahilan kung bakit hindi ako nag-gi-give up. sila ang dahilan kung bakit kahit magisa ko, bigla na lang akong mapapangiti... love na love ko ang mga taong ito kasi they are real.. haha hindi sila imaginary..!!
basta.. thankful ako naging part sila ng buhay ko.. may kanya kanya mang trip kung minsan, silang sila pa rin yung mga taong kaya akong pa-ngitiin ng ganito :)
No comments:
Post a Comment