Impact

How do people know that you are a christian ? It's when you always say, "di ako pwede, andito ko sa church ee.," .... "ow sorry, pupunta kong church ngaun.," etc... ang lagi mong sinasabi ay "church" that's why people around you think that being a christian is something so religious... they thought being a christian is BORING..

But you know, if you really are a christian, or if Jesus was really in your lives.. yang tao sa paligid mo, maiinspire mo talaga.. they will wonder ano ba ang meron sa iyo at bakit ka ganyan... halimbawa, may hang out yung mga kasama mo and magiinuman sila.. hindi mo naman kailangan sabihin na "hindi ako makakasama dahil may gagawin pa ko sa church".. why don't say to them na hindi maganda ang maginom lalo na at bata pa sila... and what I am trying to say is... being a christian ay hindi nababase sa palagi kang nasa church,. dapat pinapakita mo ito through your words and deeds..yung tipong nasa loob kayo ng room, nageexam at lahat ng tao sa paligid mo nagkokopyahan and inoofer din nila yung papel nila sa iyo but still you will stand out.. you can say na "it's better to get zero kesa mangopya ako eh hindi naman tamang mangopya".. share positive words or encouraging statements to them.. at simula doon, unti unti ka ng makaka-influence at unti unti mo na din sila mababahagian ng word of God :)

it doesn't matter kung may makarecognize ng ginawa mo or wala basta ang importante ay sinusunod mo kung ano ang gustong ipagawa sa iyo ni God :)

live a life that makes an impact. hindi lang sa loob ng church kung hindi lalong lalo na sa makamundong lugar na ito :)

lab ko toh!

this isn't a smallgroup.. big group na kasi ito ee., haha

at pansin ko lang.. halos lahat ng sinasabi ko sa blog na ito, may tungkol sa smallgroup :))

ewan ko ba.. i just can't explain what i feel every time i remember my smallgroup.. i miss them so much eventhough nagkikita naman kami minsan.. siguro dahil kasi lumipat na ko ng school kaya mas namimiss ko sila.. every time i will look back.. napapangiti lang ako kasi ang galing ni God at dinala Niya ko sa LPU para makilala ang mga taong ito..

we all came from different world.. may kanya kanyang topak kung baga.. pero akalain mo yun, naging magkakasundo kami.. we all came from brokeness.. hindi lahat literal na broken family (although some of us) but broken like some feel rejected, not appreciated, discouraged, and many more.. we are not perfect.. all of us need something na hindi namin alam kung saan mahahanap.. but thank God kasi ginather Niya kaming mga broken pieces and He made us whole.. 

I, personally.. I get my strength from God and sa smallgroup.. kahit malayo na ko sa kanila (literally) ..sila pa rin ang nagiging inspiration ko.. sila yung dahilan kung bakit hindi ako nag-gi-give up. sila ang dahilan kung bakit kahit magisa ko, bigla na lang akong mapapangiti... love na love ko ang mga taong ito kasi they are real.. haha hindi sila imaginary..!! 

basta.. thankful ako naging part sila ng buhay ko.. may kanya kanya mang trip kung minsan, silang sila pa rin yung mga taong kaya akong pa-ngitiin ng ganito :)

Jigsaw Puzzle

after 9hours and 45minutes, natapos ko din buuin itong birthday present ng isa saking mga kaibigan.. haha super hirap buuin pero worth it naman :D

gusto ko lang i-share some of the insights na natutunan ko:

1) Minsan may mga desisyon tayong ginagawa na akala natin tama.. pero in the end malalaman mo na hindi pala un tama dahil naging negative yung resulta.. kaya dapat, we are very very careful in decision making.

2) God designed us differently... ginawa tayo ni God for a specific purpose kaya rin may kanya kanya tayong ability na tayo lang ang mayroon.. God designed you to be a writer but then pinipilit mo na magaling ka sumayaw.. yan ang dahilan kung bakit minsan nasasaktan tayo.. pinagsisiksikan natin ung sarili natin kung saan hindi tayo para doon.. dapat, kung saan ka ginawa ni God doon ko.. doon mo dapat palaguin ung talent na iyon

3) Kahit gaano kaganda ang isang jigsaw puzzle kung may kulang naman itong isang piraso, ang pangit pa din tignan kasi kulang.. katulad sa buhay natin.. kahit gaano pa kaganda (physical na maganda, or magandang status), kung wala naman si God sa buhay mo, bale wala rin.. you will NEVER be complete 'coz you miss the biggest part of you life.. and that part is, JESUS CHRIST :)

T.I.M.E

 october 23, 2012 -ansaya lang ng araw na ito :)

so ganito kasi yun, haha.. kahapon we set that date as our "smallgroup bonding" so plan namin, activity, devotion and then gawa ng music video.. usapan namin 10 am.. so 10am andun na ko sa meeting place, pero what happened is super tagal nila haha.. ang init init sa place and then yung iba walang confirmation if makakapunta or kung nasan na sila.. so ako inip na inip na and nagbabalak ng umuwi., tapos eto pa, may dumating na na tatlo, then pumunta na kami sa bahay and then may isang happening na napilitan akong pumunta ng robinsan pala pala., grabe talaga..gustong gusto ko na umuwi nun.. pero finally, mga before 1pm dumating na sila..

and nag decide kami mag change of plans kasi nga 1pm na., pero ang galing lang ni Lord kasi hindi Niya hinayaang mabago ung plano namin.. and then nagstart na kami.. after nung activity, hindi ko na alam kung bakit ganun yung mga sumunod na pangyayari.. super galing ni Lord.. wala sa usapan namin yun but then it happened.. even sa closing prayer, si choy pinaglead ko.. sabi niya ayaw niya but then nung nagpray na siya wala sumabog lang siguro ung nasa puso niya., haha .."out of the abundance of the heart the mouth speaks"..basta basta nakaka-amaze lang talga.. speechless., and super thankful lang kay God for what happened :D

isa pa, medyo kumpleto ulit ang smallgroup, sayang nga lang si abbhie naman ang wala., pero sa susunod kumpleto na talaga.. thank you din sa mga shinare ni ate raquel.. ang galing lang talaga ni Lord :D

and sabi nga., TIME.. Today I'll Make it Extraordinary.. our life is short that's why we should make use of our time wisely.. dapat we have no time for hatred, anger or selfishness.. let us just allow ung love ni God na mag-overflow sa hearts natin.. let us spread this love.. WAG natin hayaan na tayo lang ung nakaka-experience ng ganito.. let us share it to everyone specially to those people who feel they are not loved.. sa simpleng smile, simpleng tapik, i belive it can encourage someone :)


make everyday a DIFFERENT day :D

ow my swimming!

"The Lord Himself goes before you and will be with you; He will NEVER leave you nor forsake you. DO NOT be afraid; DO NOT be discouraged."
Deuteronomy 31:8

ansarap lang talaga basahin ng word ni God.. He speak through that...

and eto na nga.. kahapon, finals namin sa pe (swimming).. hindi talaga ko swimmer pero marunong naman akong lumangoy, un nga lang kinakapos ako ng hininga kaya hindi ako nakakarating sa dulo.. 

at kahapon, 9 am ang usapan pero mga 1pm na dumating ung professor namin..haha at grabe nanginginig na ko sa sobrang lamig.. pero every time na nanginginig ako, ang sinasabi ko ay "In Jesus Name" and it was really really powerful..

lahat kami problemado kung paano papasa.. lahat kami hindi kayang makarating sa dulo.. but God was just really amazing.! every time na nakakarating sila sa dulo, natatawa sila kasi sabi nila nakainom na daw sila ng tubig at kung anu-ano pa makarating lang sa dulo.. haha and after a while, now it's my turn.. hindi ko alam ano ang gagawin but as what God says in the verse above, yun ung pinanghawakan ko.. as I swim, I closed my eyes and sabi ko, hindi ako titigil hanggat di ko naaabot ung dulo.. and then finally nakarating ako sa dulo :DDD


and what I learned is.. minsan sa buhay natin, lahat naman tayo may gustong maabot or ma-achieved..and para makamit natin un, dapat nakasara ung mata natin sa discouragements.. as we walk towards our goal, there will be people who will discouraged us.. pero ang dapat ay hindi natin sila pansinin o papakinggan.. dapat deretsyo pa din tayo.. dapat naka-focus tayo kay God :)


---ansaya lang talaga na na-overcome ko ung fear ko.. hindi kataasan ang grade ko pero at least hindi ako bagsak or nag-drop :)

Just on Time

 they say, "Filipino time is always late".. buti na lang God's time is NEVER late, it is always on time.

... minsan sa buhay natin, masyado tayong nagmamadali.. gusto natin, tayo ang laging una, gusto natin, tayo ang nagpapatakbo ng sarili nating buhay.. hindi ba tayo napapagod every time na ginagawa natin yun?? Para tayong isang taong nasa loob ng malaking orasan na pilit ginagalaw ang kamay nito para masunod ang oras na gusto natin.. imaginine mo yun.. di ba nakakapagod??

isang halimbawa.. bata pa tayo pero gusto na agad natin magkaroon ng boyfriend o girlfriend.. then what will happen? dahil sa atat na atat tayo.. we will enter a wrong relationship.. God is saying na "anak, hindi pa pwede, bata ka pa.. hindi siya yung nilaan ko para sau." .. eh tayo masyado tayong pasaway.. pinapangunahan natin si Lord. kaya yun! in the end, tayo lang ang masasaktan..

hindi lahat ng bagay na gusto natin ay pwedeng mangyari in just a snap! we must learn how to WAIT... to wait in God's perfect time.. para lang yan gusto mong manalo sa isang contest eh 1st time mo pa lang sumali, pero gusto mo agad ikaw ung winner.. hindi naman masama mag-aim ng ganun, and in some cases ay nangyayari naman talaga un.. but my point is.. paano ka mananalo if may hindi pa okay sau?

kaya tayo pinag-aantay ni God on His perfect time ay dahil.. habang nag-aantay tayo, si God inaayos Niya tayo.. if you want to be a leader.. dapat maging servant ka muna.. may mga bagay ka pa na dapat matutunan na mag-she-shape sa ugali mo bago mo makamit yung mga pinaka gusto mo..

wag kang mainip at wag na wag mong pangunahan si God sa mga plano Niya sa buhay mo.. let God take control of everything.! kung iniisip mo napagiiwanan ka na ng panahon, iniisip mo lang yun.. dahil si Lord alam Niya ang perfect timing for your life.. :)

intrams insight

"never leave your partner behind" --from the movie fireproof... haha grabe lang.. niremind sakin toh ni Lord for this day..

kanina kasi, first game ko.. discuss throw.. so nagpa-trial throw na..  then yung kasama kong player ng cas nakapantalon siya, eh binawalan ata siya.. so ang nangyari, tumakbo kami sa cas building para manghiram ng shorts.. pwede naman na hayaan ko nalang siya na tumakbo mag-isa at ako maglalaro na ko pero andun pa rin ung nireremind sakin ung Philippians 2:4.. grabe lang ang pagod at hingal.. i lost my game dahil foul yung bato ko.. try mo kayang bumato ng wala ka sa sarili.. haha pero ayun.. di ko naman masisisi yung kasama ko.. ang masaklap.. nung game na nung hapon, dapat kasama ko pa din siyang player kaso.. sabi niya, manunuod na lang daw siya ng soccer.. di man lang niya ko sinamahan or nanuod nung game namin sa javelin.. haha ansaklap lang talaga.. di naman ako nangongonsensya.. pero ngaun ko lang talaga na-realize what is being selfless..

being selfless pala eh yung uunahin mo nga talaga yung kapakanan ng iba.. yung ipaparamdam mo pa rin sa kanila yung love and support.. yung hindi mo hahayaan na hindi sila okay.. yung sasamahan mo sila kahit alam mong nakakapagod..

una dapat yung iba, bago ikaw, bago yung sarili mo...
hindi pala siya madali.. pero kahit na hindi siya madali... masarap pala sa feeling pag nagawa mo yun :)

--- let us ask God to give us that kind of heart.. yung heart na marunong unahin yung kapakanan ng ibang tao.. yung heart na hindi madamot :)